فخرالدین رازی میگوید: سحر در اصطلاح شرع: به کاری گفته میشود که سببش مخفی باشد. و به صورت غیر حقیقی خود جهت فریب دادن مردم در آورده شود([1]).
ابن قدامه مقدسی میگوید: سحر، زدن گره یا سخنی است که گفته یا نوشته میشود یا کاری است که در بدن مسحور یا قلب یا عقلش بدون اقدام و خواستة او اثر میگذارد. و سحر دارای حقیقت است، نوعی از سحر، شخص را به قتل میرساند، ویا مریض میکند، و برخی از آن، سبب ضعف قوای جنسی میگردد و قسمتی از آن میان شخص و همسرش جدایی میاندازد و همچنین بخشی از آن، ایجاد محبت مینماید([2]).
ابن قیم میگوید: سحر از تأثیرات ارواح خبیثه شکل میگیرد و روند قوا را مختل میسازد([3]).
باتوجه به سخنان علما درباره سحر وجادو میتوان گفت درحقیقت سحر وجادو در واقع توافقی است میان ساحر و شیطان بر اینکه ساحر بعضی از امور حرام و شرک آمیز را انجام دهد تا در مقابل، شیطان او را مساعدت نماید و به خواستههایش تن دهد.
اللهم صلی وسلم علی حبیبنا محمد وعلی اله وصحبه سلم