مقدمه بخش اول

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

{قال رَبُّکُمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِی سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِینَ} [غافر: 60].
«پروردگار شما مى فرماید: مرا بخوانید، تا دعاى شما را اجابت نمایم، کسانى که از عبادت من تکبر مى ورزند به زودى با ذلّت و خوارى وارد دوزخ می شوند».
+وَإِذَاسَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْیَسْتَجِیبُوا لِی وَلْیُؤْمِنُوا بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ} [البقرة: 186].
«هنگامى که بندگانم از تو درباره ى من سؤال کنند بگو: من من نزدیکم، و دعاى دعا کننده را هنگامى که مرا مى خواند اجابت مى کنم، بنابراین باید بندگان من دعوت مرا بپذیرند و به من ایمان آورند تا راه خود را بیابند و به مقصد برسند».
رسول الله - صلى الله علیه وآله وسلم - مى فرمایند: «الدُّعَاءُ هُوَ الْعِبَادَةُ»، +وَقَالَرَبُّکُمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ_أبو داود 2/ 78، الترمذی 5/ 211، ابن ماجه 2/ 1258.
دعا همان عبادت است، «پـروردگارتان مى فرماید: مرا بخوانید تا دعاى شما را اجابت کنم».
و آنحضرت - صلى الله علیه وآله وسلم - می فرماید: «إِنَّ رَبَکُمْ تَبَارَکَ وَتَعَالَی حَییُّ کَرِیْمٌ یَسْتَحِیی مِنْ عَبْدِهِ إِذَا رَفَعَ یَدَیْهِ إِلَیِهِ أَنْ یَرُدَهُمَا صِفْرَاً» أبو داود 2/ 78، الترمذی 5/ 557، ابن ماجه 2/ 1271.

«براستى که پروردگار پربرکت و والامقام شما داراى حیاء و صاحب کرم است، و هنگامى که بنده اش دستهایش را بسویش بلند نماید، از بنده خود شرم مى کند که دستهایش را خالى برگرداند».

و آنحضرت - صلى الله علیه وآله وسلم - فرمود: «مَا مِنْ مُسْلِمٍ یَدْعُو اللهَ بِدَعْوَةٍ لیْسَ فِیْهَا إِثْمٌ وَلاَ قَطِیعَةُ رَحِمٍ إِلاَّ أَعْطَاهُ اللهُ بِهَا إِحْدَی ثَلاَثٍ: إِمَّا أَنْ تُعَجَّلَ دَعْوَتَهُ، وَإِمَّا أَنْ یَدَّخِرَهَا لَهُ فِی الآخِرَةِ، وَإِمَّا أَنْ یَصْرِفَ عَنْهُ مِنَ السُّوءِ مِثْلَهَا، قَالُوا: إِذًا نُکْثِرُ، قَالَ: «اللهُ أَکْثَرُ» [الترمذی5/ 462، و 566، أحمد 3/ 18].
«هر مسلمانى دعایى کند که در آن دعا به گناه و گسستن پیوند خویشاوندى نباشد، خداوند یکى از سه چیز را به او مى دهد: یا هر چه زودتر در دنیا خواسته اش به او عطا می شود، و یا آن را براى آخرتش اندوخته مى کند، و یا در مقابل آن دعا، شرّى را از او دور می کند، گفتند: پس ما زیاد دعا مى کنیم آنحضرت - صلى الله علیه وآله وسلم - فرمودند: فضل خدا از دعاى شما زیادتر است».
پس هر مسلمانى که به دنبال راه نجات است باید که فقط و فقط پیرو آن چه خدا و رسولش - صلى الله علیه وآله وسلم - آورده اند باشد و اجازه ندهد چه خود و چه کسى دیگر (هرکسى که خواهد باشد) چیزى به دین خدا بیفزاید، یا از آن کم کند. بنابراین طالب حق و دوستدار سنت پیامبر - صلى الله علیه وآله وسلم - هیچ کارى انجام نمی دهد جز آن که خدا و رسول خدا - صلى الله علیه وآله وسلم - به آن امر فرموده باشند. و این جاست که علما و دانشمندان اسلامى مى گویند: «العبادات توقیفیة» (واجب شدن عبادتها را خداوند تعیین فرموده است و هیچ انسانى حق دخالت در آن ها را ندارد).

مطالب  حاضر در این بخش از کتاب پناهگاه مسلمان می باشد که تا بحال بیش از «30» نوبت به چاب رسیده است و به بیش از «20» زبان ترجمه شده است، که یکى از این زبان ها زبان فارسى است که شما برادران و خواهران گرامى آنرا مشاهده مى کنید، امید است بتوانید با مطالعه و حفظ دعاهاى روز مره این کتاب نفیس خود را از شیطان و وسوسه هاى او محفوظ و مصون بدارید.